Namaza əhəmiyyətsiz yanaşmağın nətİcəsi nədİr?
Namaza əhəmiyyət vermək Allahın böyük mükafatları ilə nəticələndiyi kimi, namaza diqqətsiz yanaşmaq da bir çox ilahi əzabları insanlara nazil edir. Qur`ani-kərimdə namaza əhəmiyyətsiz yanaşmaığın bəlaları haqqında olan bir neçə ayəni diqqətinizə çatdırırıq.
Namaz qılmamaq insanın dünya və axirət həyatını çətinləşdirir
Allahı xatırlamaq, onu zikr etmək böyük səadətə səbəb olduğu kimi, Onu yaddan çıxartmaq, namaz və s. dini vacibatlara etinasız yanaşmaq da böyük ilahi əzabların nazil olmasına səbəb olur. Qur`ani-kərimdə oxuyuruq:
وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَى
“Hər kəs Mənim öyüd-nəsihətimdən (Qur’andan) üz döndərsə, güzəranı daralar (yaxud qəbir evində şiddətli əzaba düçar olar) və Biz qiyamət günü onu məhşərə kor olaraq gətirərik!” .
Başqa bir ayədə Allah namazı yüngül sayanlara ağır xitab edərək buyurur:
فَوَيْلٌ لِّلْمُصَلِّينَ الَّذِينَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ
“Vay olsun namaz qılanların halına. O namaz qılanlar ki, namazlarına yüngül yanaşırlar” .
“Qiyamət” surəsində isə namaza etinasız yanaşıb, tərk edənlər haqqında oxuyuruq:
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّى ثُمَّ ذَهَبَ إِلَى أَهْلِهِ يَتَمَطَّى وَلَكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّى ثُمَّ ذَهَبَ إِلَى أَهْلِهِ يَتَمَطَّى أَوْلَى لَكَ فَأَوْلَى ثُمَّ أَوْلَى لَكَ فَأَوْلَى أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَن يُتْرَكَ سُدًى
“(O gün deyirlər:) “İman gətirmədi və namaz qılmadı”. “Amma təkzib etdi və üz döndərdi”. “Sonra təkəbbürlə yeriyərək ailəsinə tərəf getdi”. (Əzab) sənə layiqdir, sənə yenə də sənə layiqdir, sənə. Məgər insan öz başına buraxılacağını güman edir?”
Namaza yüngül yanaşmaq insanın məişətini darlaşdırdığı kimi, onu axirət səadətindən, Qiyamət günü Allaha qovuşmağından da məhrum edir. Rəsuli-əkrəm bu haqda (s) buyurur:
ليس منی من استخف بصلوته لا يرد علی الحوض لا والله
“Namazını yüngül sayanlar məndən deyil. Allaha and olsun ki, belə bir şəxs mənim yanıma (Kovsər hovuzuna) gələ bilməz” .
Əbu Bəsir deyir: “Mən Ümmü-Həmidənin yanına gedib İmam Cəfər Sadiqin (ə) dünyasını dəyişməsi münasibəti ilə ona başsağlığı verdim. Bu zaman onu ağlayan görüb mən də ağladım. Sonra dedi: “Ey Əba Məhəmməd, əgər İmamı (ə) can verən halda görsəydin qəribə şeylər hiss edərdin. O, son anlarında gözlərini açıb buyurdu: “Mənimlə qohum olan bütün şəxsləri bir yerə yığın”. Biz hamımız bir yerə toplaşdıqdan sonra Həzrət (ə) buyurdu: “Həqiqətən, bizim şəfaətimiz namazı yüngül sayanlara yetişməz” .