İmam Hüseyn (ə) hansı səbəbdən sübh namazında atası ilə birlikdə deyildi?
Əmirəl-möminin (ə) ilə İmam Hüseynin (ə) evi Kufə məscidinin yanında idi. Ona görə də onların evi ilə məscid arasında böyük bir fasilə yox idi.
Məclisi yazır: “O gecə Əmirəl-möminin (ə) şam etmək üçün Ümmil-Gülsümün (s.ə) evinə gedir. Ümmil-Gülsüm (s.ə) deyir: “Atam bir tikə çörək və bir qədər duzla iftar etdi. Allahın həmdini yerinə yetirdi və namaz üçün dayandı. Davamlı olaraq namazda idi. Bəzən otaqdan bayıra çıxar və ulduzlara nəzər salardı. “Yasin” surəsini axıra qədər tilavət etdi. Əmirəl-möminin (ə) o gecəki hərəkətlərindən şəhadət iyi gəlirdi.
Gecənin yarısından çoxu keçmişdi və dəstəmazını təzələmək üçün otaqdan bayıra çıxdı. Onun bu halını müşahidə edərkən qardaşım İmam Həsənin (ə) yanına getdim və olanları ona danışdım. İmam Həsən (ə) hərəkət etdi və Əmirəl-möminin (ə) Kufə məscidinə çatmadan ona yetişdi və dedi: “Hələ gecənin üçdə biri qalıbdır. Niyə evdən tez çıxmısınız?”.
Həzrət (ə) cavabında buyurdu: “Gözümün nuru! Yuxu görmüşəm ki, yozumu şəhadətdir”. İmam Həsən (ə) də atası ilə birlikdə olmaq istədi. İmam Əli (ə) buyurdu: “Oğlum, boynunda olan haqqıma and verirəm ki, evinə qayıdasan”. İmam Həsən (ə) evinə qayıdır. Əmirəl-möminin (ə) isə məscidə gedir. Bir neçə rükət namaz qılır və azan vaxtı gələn zaman azan verilən yerə qalxır və yüksək səslə azan deyir. Sonra da məscidin daxilinə qayıdır. Yatanları, o cümlədən İbni Mülcəmi (lən) namaz üçün oyadır. Sonra mehraba tərəf gedir və namaz üçün dayanır.
Həmişəlik adəti üzrə vacib və nafilə namazlarında rüku və səcdəsini uzun edir. İbni Mülcəm ayağa qalxır və İmamın (ə) namazla məşğul olduğu sütunun yanında dayanır. Gözləyir ki, İmam (ə) birinci rükətin rüku və səcdəsini sona çatdırsın. İmam (ə) başını səcdədən qaldırır, bu zaman İbni Mülcəm (lən) qıılıncını çəkir və Həzrətin (ə) mübarək başına vurur.
Məsciddə olan insanlar Həzrətin (ə) səsini eşidən zaman hər tərəfdən ona tərəf qaçdılar. İmamı (ə) o halda gördülər ki, dəsmalını başına tutmuşdu. Qanı üzünə və saqqalına axırdı. Həzrət (ə) buyurdu: “Bu, həmin vədədir ki, Allah və Peyğəmbər (s) vermişdi”.
Cəbrayil (ə) yerlə göy arasında Əmirəl-möminin (ə) şəhadətini nida etdi. Hüseyn (ə) evindən bayıra çıxdı və məscidə yollandı. Məscidə daxil olan zaman gördü ki, insanlar Əmirəl-möminini (ə) namazını bitirmək üçün gözlədirlər. Ancaq İmamın (ə) ayağa qalxmağa halı yox idi. İmam Əlinin (ə) əmri ilə İmam Həsən (ə) namaz üçün dayandı. Sübn namazını qıldı və İmam Əli (ə) də əyləşən halda qıldı”.
Tarixçilərin verdiyi məlumata görə İmam Əlinin (ə) o səhər qıldığı namaz nafilə olmuşdur. Yəni, İmam Əli (ə) nafilə namazında zərbətlənmişdir. Sübh namazının vaxtı gəlib çatmadığına görə İmam Həsən (ə) ilə İmam Hüseyn (ə) məcsiddə deyildi. Başqa bir tərəfdən isə İmam Əli (ə) İmam Həsənə (ə) and verir ki, məscidə gəlməsin. Əgər bu sözü İmam Həsənə (ə) deyirsə, deməli həmin söz İmam Hüseynə (ə) də aid edilir. (İslami saytlara istinadən)/Deyerler.