İmam Hüseynin (ə) şəhadətindən sonra Zülcinahın aqibəti necə oldu?
Tarixçilərin nəql etdiyinə görə, bu vəfalı at qarşısına çıxan düşmənlərinə təpik atır və onları İmama (ə) yaxınlaşmağa qoymurdu. Onların çoxunu həlak etmişdi. İmam Hüseyn (ə) şəhid olandan sonra, Zülcinah qanlı halda xeymələrə tərəfə gəlir. Ürək yanan kükrəməsi ilə İmamın (ə) şəhadət xəbərini verir. Bəs bu vəfalı atın aqibəti necə oldu?
Tarixin nəql etdiyinə görə iki varinat vardır. Biri budur ki, at xeymələrin kənarında başını o qədər torpağa sürtdü ki, can verdi və öldü.
Bəzilərinin nəql etdiyinə görə isə, Aşura hadisəsindən sonra bu at itir və bu hadisədən sonra heç kəs onu görmür.
Ayətullah Behcət Ərbəin ziyarəti barədə nə buyurmuşdu?!
Ayətullah Behcət buyurur: “Allahın bütün şüarları – əlamətdir. Nəyin əlamətidirlər? Misal üçün başını torpağa qoymaq – səcdə olunan Varlığı tanımağa və yadına salmağa səbəb olar.
“Bismillah”ı namazda möhkəmdən demək hamıya bəlli edər ki, bu əməl – lazımlı əməldir.
Qırx möminin ziyarəti insana mömin bacı və qardaşları yada salar və onlar üçün dua edər.
Hər kim Allah şüarını böyük hesab edər – bu, o deməkdir ki, onun durumu qəlbin təqvalı olmasından irəli gəlmişdir. Təqvalı qəlb insana ancaq Allahı yada salmaqda yardım etmir, bəlkə başqalarına da Allahı xatırladır...
Bu 4 şərt yerinə yetirilsə, Allah günahları bağışlayar!
Allah Təala, Qurani-Kərimdə Bəni-İsrayili islah etmək üçün 4 şərt bəyan edir və buyurur ki, əgər bu şərtə əməl etsələr, onları bağışlayacaqdır.
“Həqiqətən Allah İsrail övladlarından əhd-peyman aldı. Biz onlardan (on iki qəbilə üçün) on iki nəfər başçı seçdik. Allah onlara dedi: «Şübhəsiz, Mən sizinləyəm. Əgər namaz qılsanız, zəkat versəniz, (gələcəkdə göndərəcəyim)peyğəmbərlərimə iman gətirsəniz, onlara ehtiramla kömək etsəniz və Allaha gözəl borc versəniz (mallarınızı Allah yolunda xərcləsəniz) – mütləq sizin günahlarınızı təmizləyər və sizi (binalarının və ağaclarının) altından çaylar axan Cənnətlərə daxil edərəm. Beləliklə, əgər bundan sonra sizdən kimsə kafir olsa, doğrudan da o, doğru yolu itirmişdir”. (“Maidə” 12). Allah Təala bu ayədə bağışlanmağın 4 şərtini bəyan etmişdir:
1. Namaz qılmaq. 2. Zəkat vermək. 3. Peyğəmbərlərə (ə) iman gətirib, onlara yardım etmək. 4. Allaha gözəl borc vermək...
Həzrət İsanın (ə) ardınca suyun üzərində yeriyən insanın əhvalatı
İmam Sadiq (ə) nəql edir: “İsanın (ə) təbliğatdakı yolu bu idi ki, səfərə çıxardı. Bir gün səfər niyyətilə şəhərdən çıxdı və səhabələrin arasında qısa boya malik olan bir nəfər var idi. İsa (ə) dənizə çatan zaman yəqinliklə Allahın adını çəkir və suyun üzərində yeriməyə başlayır. Bunu görən həmin kişi də İsa kimi Allahın adını yəqinliklə çəkir və İsanın ardınca suyun üzərində yeriməyə başlayır. Bu zaman təkəbbür ona qalib gəlir və öz-özünə deyir: “Bu, İsa (ə) Ruhullahdır və suyun üzərində yeriyə bilir, mən də onun kimi yeriyirəm. Onun məndən üstünlüyü nədədir ki?””. İmam Sadiq (ə) davamında buyurur: “Elə ki, belə düşünür – suya düşür və İsanı ona yardım etməsi üçün çağırır. İsa onu sudan çıxardır və o, düşüncələrini İsaya (ə) danışır və deyir ki, təkəbbürə düçar olmuşdur”. İsa buyurur: “Allahın qəzəbinə düçar olmusan və dediklərinə görə Allah dərgahında tövbə et”.
İmam Sadiq (ə) sonda buyurur: “O kişi tövbə edir və Allahın ona verdiyi məqama geri qayıdır”.
Peyğəmbərimizin (s) yemək yeyən zamanı etdiyi dua
O zaman ki, Peyğəmbərimiz (s) yemək yeyərdi, bu duanı oxuyardı: “Allahım! Onda bizim üçün bərəkət qərar ver və ondan da yaxşısını ruzimiz buyur”.
İmam Əli (ə) buyurur: “Peyğəmbər (s) üçün yemək gətirdilər. O Həzrət (s) barmağını yeməyin ortasına salır və qaynar olduğunu görəndə buyurardı: “Qoyun soyusun ki, bərəkəti çox olsun. Allah bizə qaynar yemək verməmişdir”.
İmam Hüseyn (ə) buyurur: “O zaman ki, Allahın Rəsulu (s) yemək yeyərdi, buyuraradı: “Allahım! Onda bizim üçün bərəkət qərar ver və ondan da yaxşısını ruzimiz buyur”. O zaman ki, süd içərdi, buyurardı: “Allahım! Onda bizim üçün bərəkət qərar ver və ruzimiz qərar ver”.
İmam Sadiq (ə) buyurur: “Allahın Rəsulu (s) besətdən ömrünün axırına qədər heç bir zaman söykənərək, yemək yeməzdi. Davamlı olaraq, qul kimi yemək yeyərdi və qul kimi əyləşərdi. O, bunu təvazökarlığına görə edərdi”. Həmçinin buyurur: “Peyğəmbəri-Əkrəm (s) sol əli ilə yeməyi, içməyi və nəyisə götürməyi bəyənməzdi”.
İmam Əli (ə) Əllamə Əmininin təvəssülünü niyə gecikdirdi?
Bu alim dəfələrlə Əmirəl-möminin (ə) hərəminə gedərək, ona təvəssül etmişdir. Ayətullah Bəhaəddini nəql edir: “Mərhum Əllamə “Ğədir” kitabını yazan zaman, Əmirəl-mömininə (ə) təvəssül etmişdi. Ancaq bir müddət keçməsinə baxmayaraq, xəbər yox idi. Alim hərəmdə olan zaman səhra ərəblərindən biri gəlir və belə bir dua edir: “Ey Əli! Əgər kişisənsə, mənim işimi yerinə yetir!”. Sonrakı həftə alim yenə də hərəmdə olan zaman bu ərəb gəlir və deyir: “Ey Əli! Kişisən, işim düzəldi”. Əllamə bu sözlərdən narahat olur və düşünür ki, onun hacəti niyə yerinə yetmir? Gecə yatan zaman yuxuda İmamı (ə) görür və Həzrət (ə) ona buyurur: “Onlar bədəvidilər və onlarla uşaq kimi rəftar edirəm. Onları gözlətmək olmaz. Ancaq sizin ki, bizimlə tanışlığınız vardır, gözləsəniz belə, sədaqətiniz azalmaz...
Əhli-Beyt (ə) davamçıları son nəfəslərində kimləri görərlər?
Nəql edilir ki, bir dəstə İmam Sadiqin (ə) xidmətində idilər. Söhbət Əhli-Beyt (ə) davamçılarından düşdü. İmam Sadiq (ə) buyurdu:“Bizim davamçılarımız ömürlərinin sonunda elə şeyləri görürlər ki, gözləri o şeyləri görməklə aydın olur və şad olurlar”. Orada olanlardan biri soruşur: “Hansı şeyi görərlər?”, Bu sualı bir neçə dəfə təkrar edir, ancaq İmam (ə) hər dəfəsində buyurur: “Görərlər”. Nəhayət İmam (ə) həmin sual verən şəxsi yanına çağırır və buyurur: “Sanki nə gördüklərini bilmək üçün təkid edirsən?”. O, dedi: “Bəli”. Sonra ağladı.
İmam (ə) onun halına diqqət etdi və buyurdu: “O, iki nəfəri görər”. Həmin adam yenə soruşur: “Hansı iki nəfəri?”. İmam (ə) buyurur: “Peyğəmbəri (s) və İmam Əlini (ə). Elə bir mömin yoxdur ki, məgər o halda ki, ömrünün son anında bu iki böyük insanı görər, ona müjdə verərlər. Bu mövzunu Allah Quranda bəyan etmişdir.
İmam Zaman ağa (ə.f) kimləri əziyyət verən adlandırır?
İmam Zaman ağa (ə) buyurur: “Əhli-Beyt (ə) davamçılarının nadanları və ağılsızları və o kəslər ki, ağcağanadın qanadları onun dindarlığından daha möhkəm və üstündür – bizə əziyyət verərlər”. İmam Məhdi (ə.f) bu nurani sözləri Muhəmməd ibni Əli ibni Hilalın məktubuna cavab olaraq bəyan etmişdir. Əhli-Beyt (ə) davamçısının vəzifələrindən biri budur ki, İmamlarını (ə) olduqları kimi tanımalıdırlar. Yəni, nə onları adi insanların səviyyəsinə salmalıdırlar, nə də qüdrətdə Allaha şərik qoşmalıdırlar. Əmirəl-möminin İmam Əli (ə) “Nəhcul-bəlağə”də buyurur: “İki kəs mənim barəmdə həlak olacaqdır: biri o kəsdir ki, məni sevməkdə ifrat yolunu gedər. Biri də odur ki, mənimlə düşmənçilikdə təfritə düşər”.
İmam Hüseyni (ə) uzaqdan necə ziyarət edək?
Şeyx Tusi İmam Baqirdən (ə) nəql edir ki, buyurub: “Hər kim Hüseyn ibn Əlini (ə) Aşura günü ziyarət edər və onun qəbrinin yanında ağlayar, Qiyamət günü Allah ilə iki min həcc, iki min ümrə və iki min cihad ilə görüşər. Həmin həccin, ümrənin, cihadın savabı Peyğəmbərin (s) və Məsum İmamların (ə) xidmətdə olan həcc, ümrə və cihadın savabıdır”.
Hədisi nəql edən İmama (ə) sual verir ki, o kəs ki, başqa şəhərdə və ya başqa ölkədədir və özünü həmin günü ora çatdıra bilmirsə, savabı nədir?
Həzrət (ə) buyurur: “Əgər belə olarsa, səhraya və ya evin damına qalxsın, Həzrətin qəbrinə işarə edib, salam versin. Həzrətin qatillərini lənətləməkdə ciddiyyət göstərsin və sonra iki rükət namaz qılsın. Bu işi zöhrdən əvvəl etsin və Həzrətin müsibətinə göz yaşı töksün. Ailəsinə də əmr etsin ki, o Həzrətə ağlasın. Evində müsibət məclisi bərpa etsin. Həzrət Seyyidi-şühəda (ə) müsibətinə görə bir-birinə başsağlığı versin. Mən zaminəm ki, hər kim bu işi görər, Allah bütün bu savabları ona inayət edər”.
Hədisi nəql edir ki, bəs necə başsağlığı verim? İmam (ə) buyurur: “Allah bizim Hüseyn (ə) əzadarlıq əcrimizi artırsın, bizi və sizi onun qanının intiqamını alanlardan İmam Məhdi (ə.f) ilə bir yerdə qərar versin!
Su içəndə İmam Hüseyni (ə) yada salmağın savabı nə həddə çoxdur?!
Davud Rəqqi nəql edir: “Həzrət İmam Sadiqin (ə) xidmətində idim və Həzrət (ə) su istədi. Suyu içən zaman gördüm ki, İmamı (ə) ağlamaq tutdu. Mübarək gözlərinin ikisi də göz yaşına qərq oldu. Sonra mənə buyurdu: “Ey Davud! Allah Hüseynin (ə) qatilinə lənət etsin. Elə bir bəndə yoxdur ki, su içsin, Hüseyni (ə) yada salsın və qatilini lənətləsin, məgər o halda Mənnan Allah onun üçün yüz min həsənə yazar, yüz min günahını məhv edər və dərəcəsini yüz min dərəcə qaldırar. Sanki yüz min qul azad etmişdir. Allah Təala onu Qiyamət günü aram və əmin qəlblə məhşur edəcəkdir”.