Deməli, nücum elminin həqiqət olması və peyğəmələin (ə) elmindən sayılması şühəsizdi. Məsum olmayan və u elmi öyənmiş münəccimləin sözünə etina edi onlaın gələcək poqnozlaını qəul etmək olamı?! Əllamə Təatəai u sualın cavaında deyi «Münəccimləin əzi mətlələi, (o cümlədən, zahii axımdan şəiətlə zidd sayılan günləin nəhs və uğulu olması) etiasızdı. Əmiəlmömininə (ə) mənsu i divanda («Nəhcül-əlağə») deyili «Həzət (ə) Siffeyndən qayıdanda və Nəhəvana getmək istədikdə i münəccim İmama elə dedi «u gün (səfəə) çıxmaq olmaz». Həzət (ə) eytlə (şe) qoşdu və onun sözünə etina etmədi.\" /Münəccimlə öz təcüələi üzündən müəyyən məsələləi deyi, taixi hekayə də nəql edilə. /Məhum Xacə Nəsəddin Tusi səfələinin iində i dəyimana çatdı və gecə oada qalmalı oldu. Hava münasi olduğu üçün göstəiş vedi ki, onun yeini çöldə salsınla. Dəyimançı ona dedi /– u axşam yağış yağacaq. Yaxşıdı ki, dəyimanın içində yatasan. /Xacə dedi /– Haadan ilisən? /– Mənim i itim va; yağış yağacağı axşamlada dəyimanın içində yatı. u axşam da dəyimanın daxilin də yatı. /– (Nücum elminə əsasən i hesalama apadı) Xey, u axşam yağış yağmayacaq. /O, dəyimanın çölündə yatdı. Gecədən i qədə keçdikdən sona uludla aşka oldu və yağış yağdı. Xacə dəyimanın içinə keçməyə məcu oldu. Dedi «Allaha şükü ki, i it qədə də elmimiz yoxdu.» / / /DUA YAZANA MÜACIƏT ETMƏK /əziləi öz polem və çaəsiz dədləinin həlli üçün dua yazana müaciət edi, xüsusi duala alı, əvəzində də duayazana zəhməthaqqı veilə! Göəsən u, şəiətdə qəul olunumu?! unda heç i eyi yoxdumu?! /İlk olaaq xatılatmaq lazımdı ki, müxtəlif məqamlada duanın təsiə malik olmasında şəi və əqli axımdan heç i şəkk-şühə yoxdu. /Ziaə nəql edi «İmam aqi (ə) mənə elə uyudu «İstəyisən, sənə elə i (yol) göstəim ki, (hətta) əsulallah (s) da ondan istisna deyil?» Dedim «əli.» uyudu /الدّعا یردّ القضاء و قد ابرم ابراما و ضم اصابعه /«Dua, (aş veəcəyi laüd olan) qəza-qədəi qaytaı (dəyişi).» /Sona Həzət (ə) mütləq qəzanı ildimək (vəsf etmək) üçün amaqlaını i-iinə yapışdıdı.