span style="font-size12pt;"iz, Peyğəmə (s) səhaələi və o dövdə yaşayan müsəlmanlaın həyat təzinə diqqət etsək göəik ki, onla çətin, məşəqqətli anlada elə, iadətləində ye üzəinə edilən səcdəyə üstünlük vemişlə. Məşhu səhaələdən sayılan Cai in Adullah əl-Әnsaidən nəql edilən hədisdə deyili “İstinin şiddətindən əlimdə i ovuc topaq tutdum ki, soyudum və Peyğəmələ (s) ilikdə zöh namazını yeinə yetiim.” /Әnəs in Malik əvayət edi ki, çox isti günləin iində Peyğəmələ (s) ilikdə namaz qılıdıq. İstinin şiddətindən əlimdə çınqıl saxlayı soyududum ki, onun üzəinə səcdə edə ilək. /u iki hədis vasitəsilə elə i nəticəyə gəliik ki, səcdə yalnız ye üzəinə edilməlidi. Әgə döşənmə əşya kimi istifadə edilə ilən və geyim üzəinə səcdə düzgün hesa edilsəydi, səhaələ əalaının və ya əmmamələinin üzəinə səcdə edədilə. Çünki istinin şiddətində u cü əşyala üzəinə edilən səcdə, isti topaq və çınqılı əldə soyutmaqdan daha asandı. /Xətta in əl-Әt adlı səhaə elə deyi “Әlləimizin və alnımızın səcdə edəkən istidən yandığını Peyğəməə (s) ildii u haldan şikayət etdikdə, Peyğəmə (s) şikayətimizi qəul etmədi.” /Atıq aydın oldu ki, şəiətdə səcdə vaci ediləndən əi, onun mənası və məğzi alnı ye üzəinə qoymaq olmuşdu. Hətta qızma günlədə yein şiddətli istiliyi, çətinliklə və səhaələin şikayətinə axmayaaq, Peyğəmə (s) müsəlmanlaa palta və əmmamə kimi əşyala üzəinə səcdəni qadağan etmişdi. Çünki u cü əşyala “ye” adlanmı. /əni-Üməyyə elə nəql edi “Әu-ək namaz qılakən ye üzəinə səcdə edidi.” /Әi Üadə deyi “İn Məsud (iadət edəkən) yalnız yeə səcdə edədi.” /Digə səhaə Üadə in Samit namaz qılakən əmmaməsini alnının üstündən qaldıadı. /uada qeyd edilənləə taix səhifələində çox ast gəlmək ola. Məsələn Məsud in Әcdəə adlı taii (taii-Peyğəmə (s) səhaələini gömüş, lakin Peyğəməin özünü göməyən şəxsdi) Adullah in Məsudun aif tələələindən ii idi. u şəxs Mədinə topağından özü üçün tüət düzəldəək (namaz qılanda) onun üzəinə səcdə edədi. Səfəə çıxakən, ələlxüsüs gəmi ilə i yeə səfə edəndə u tüəti özü ilə götüədi./span