“Əla” sözü “uluvv” kökündən götüülmüşdü və “ucalıq” mənasını ifadə edi. Allahı uca adı ilə vəsf etdikdə, zəif valıqlaı Onunla müqayisə məqsədilə “əla”, “əliyy” və “mütəali” kimi sözlə işlədili. /Lakin Allah-taalanın ucalığı zati olduğundan, valıqlaa və məxluqlaa Onun lütf və məhəməti sayəsində üstünlük veildiyindən, məxluqlaın üstünlüyünü Allah-taalanın üstünlüyü və ucalığı ilə müqayisə edəək “Allah Özünün üstün, uca məxluqlaından üstün və ucadı!” – demək olmaz. u müqayisənin məna və məfhumu yoxdu. /“Əla” (uca) ifadəsi Allah-taalanın Öz məxluqlaının düşüncəsindən üstün və uca olmasını, Onun zatının dək olunmamasını əyan edi. (Onun u məqamını nə fikidən, nə əqldən, nə xəyaldan keçimək ola, nə də ilahi övliyala öz kəşfləilə dək edə ilələ.) Quani-kəimdə uyuulu “(əin) Onlaın keçmişini də, gələcəyini də ili. İnsanlaın elmi isə Onu (Allahın zatını) əhatə edi, qavaya ilməz!”