İNSANIN YEGANƏ ALLAHA PƏƏSTİŞİ /Quani-kəim nöqteyi-nəzəindən insanın yeganə Allaha etiqadı aydın olsun deyə, tovhidi müəyyən həddə qəul etmək lazımdı. Lakin ondan sona heç i şətə ehtiyac yoxdu; həçənd ki, onlaa da nail olmaq çox yaxşı və əyəniləndi. /Yeganə Allaha pəəstiş (müvəhhid olmaq) üçün dək olunması zəui hədlə aşağıdakıladan iaətdi /1-Yalnız Allahın zəui valıq olmasına inanmaq. /2-Yalnız Onu xaliq ilmək. /3-İnanmaq ki, dünya öz yaadılışında Allahdan qeyisinə möhtac deyil və onun təkvini üuiyyəti – idaə olunması da məhz Ona məxsusdu. /4- Allahdan aşqa kimsənin fəman vemək və qanun qoymaq haqqı olmadığına əminlik. /5-Allahdan aşqa heç i kəsin iadət və pəəstişə layiq olmadığına etiqad əsləmək. /Əgə insanın vücudunda tovhidin u eş dəəcəsi (aşqa sözlə, vaci olan valıqda tovhid, xəlq etməkdə tovhid, təkvini üuiyyətdə tovhid, təşii üuiyyətdə tovhid və iadətdə tovhid dəəcələi) yəqin, etiqad və təsdiq həddində aşka olunsa, o tovhidin əsasını və Allahın iliyini qəul etmişdi. Lakin tovhidin kömək istəmək, qoxmaq, ümid və məhəət əsləmək kimi digə dəəcələini Quan ayələindən və əvayətlədən aşa düşü tovhidə olan imanını atıa ilə. Allahın iliyinə inanmağın (müvəhhid olmağın) əsası isə yuxaıda qeyd etdiyimiz eş şətdən iaətdi.