İmam Hadi (ə)(Musanın əsa, nuani əl və caduya qaşı vasitələlə, İsanın təaət vasitələi və Məhəmmədin (Ona, əhli-eytinə və ütün peyğəmələə Allahın salamı olsun) söz və kəlamla göndəilməsinin səəi haqda in Sikkitin sualına cavaından) «Allah Musanı (ə) göndəəndə cadugələ zəmanə əhlinə qali gəlmişdi. O, Allah təəfindən camaata elə i şey gətidi ki, onlaın qüdətindən xaic idi. Onun vasitəsi ilə cadugələin cadusunu atil və hüccəti onlaa süut etdi. İsaya xoniki xəstəlikləin geniş yayıldığı, camaatın onlaın müalicəsinə ehtiyacı olduğu vaxt peyğəməlik vedi. İsa da Allahın təəfindən, onla üçün onlada ənzəi olmayan i şey gətidi. O, Allahın izni ilə ölüləi diiltdi, anadangəlmə kolaa və ala xəstəliyinə tutulmuşlaa şəfa vedi və u vasitə ilə hüccəti onlaa süuta yetidi. Məhəmmədi (s) kəlam və xitaətin (gümanımca «şe»i də uyudu) geniş yayıldığı i vaxt göndədi. O Həzət Allah dəgahınndan hikmətlə, moizələ gətidi və u vasitəsə ilə onlaın sözləini atil etdi və hüccəti onlaa süut etdi.»( əl-Kafi, c.1, səh.24, hədis 20 )