Tövənin mənası günaha göə və Allah Təalanın əmindən üz döndəməyə göə peşman olu, Allah dəgahına qayıtmaqdı. Yəni, yolsuzluqdan Siat yoluna qayıtmaqdı.\"Ey iman gətiənlə, sizi, sizə həyat veən şeyə təəf dəvət edən zaman Allahın və Onun Peyğəməinin çağıışını qəul edin və ilin ki, Allah (hə i təsi mənəyindən təsi gücünü almağa tam qadi olduğu üçün) insan ilə onun qəli aasında (onun nəfsi ilə məhəət və nifət, iman və küf kimi sifətləi aasında) maneə ola (aalaında ayılıq sala). Siz hamınız (axiətdə) Ona təəf (Onun hüzuuna) toplanacaqsınız”. (\"Ənfal” 24). / /u ayədən aydın gömək olu ki, günahka insanın vəziyyəti xəstə i insanın vəziyyətinə ənzəyi. Hə i xəstənin həkimə ehtiyacı olduğu kimi hə i günahkaın da həkimə ehtiyacı vadı. Ancaq cismi və uhi xəstəliklə aasında olan fəq odu ki, uhi xəstəliklə çox gec üzə çıxı. Çünki əlamətləi gözə dəymi. O kəslə ki, nisətən i qədə yuxaı mənəviyyata malikdilə, günahın qəl və canlaına qoyduğu təsii çox tez hiss edələ. u insanla Quanla yaxın ünsiyyətdə olduğu və Əhli-eyt (ə) məifətindən agahlıqlaı olduğu üçün günahın qəlləinə qoyduğu təsii tez dək edələ. Ona göə də tez i zamanda tövə edələ. /əs günah xəstələinin necə i həkimə ehtiyaclaı vadı? /Günah get-gedə insan uhunu öldüə. İmam Əli (ə) uyuu \"Qəlini moizə və nəsihətlə diilt”. u, həmin moizədi ki, çox təəsüf ki, əziləi onu lazımınca qəul etmilə. /Həzət (ə) aşqa yedə uyuu \"Sizinlə nəsihət aasında qüu pədəsi mövcuddu”. Yəni, insan şeytanın hiyləsinə aldanı və havayi-nəfsinin təsii altındadı. Ona göə də nəsihət qəul edə ilmi. /eləliklə aydın oldu ki, hə i xəstə kimi günahka insan da tövə etmək üçün öz həkimi ilə həmsöhət olmalı və onun dedikləinə qulaq ası, əməl etməlidi. u həkim uhani i həkimdi. u insan elə i insan olmalıdı ki, şeytanın hiyləsinin qaşısını ala ilsin və u zaman moizəsi təsi qoya ilə. Ələttə u şəxs öz moizəsində şeytanın vəfasızlığından və nəfsi əmmaənin töətdiyi fəsadladan da danışmalıdı. aşqalaının aşına gələn iətamiz hekayələdən danışa ilə. u hekayələ günahka insanla, moizə aasında olan divaı sökə ilə. /Allah uyuu \"Dəin elmi təhsil almaq üçün köç etmilə ki, öz qövmləini onlaa təəf döndükdə qoxutsunla, əlkə onla (atində və əməldə) çəkindilə”. (\"Tövə” 122). Yəni, moizə edən şəxs dinləyiciləində qoxu yaatmalıdı ki, tövə qapısına üz tutsunla. /Moizə edən insanın özü tövə əhli olmalıdı və əməlində unu göstəməlidi. İmam Sadiq (ə) uyuu \"Dilinizdən aşqa (əməlinizdə də) insanlaı dəvət edən olun (itaət və yaxşılığa)”. Moizənin şətləindən ii də udu ki, tək i insana deyil, insan toplumuna edilməlidi. İmam Əli (ə) uyuu \"İnsanlaın qaşısında i nəfəə öyüd vemək danlaq və məzəmmət sayılı”. /Moizə etdiyin şəxs də gəək tövə edə iləcək i insan olsun. /Allahın ən gözəl əndəsi olan Peyğəməin (s) də elə moizəsi əzən insanlaa təsi etmidi. Onlaa Quan təsi qoyudu. Quan uyuu \"iz, Quandan möminlə üçün (mənəvi və ictimai xəstəlikləə) şəfa və əhmət olan şeyi nazil ediik və o, zalımlaa (uhi və ictimai) ziyandan aşqa i şey atımı”. (\"İsa” 82). /eləliklə əgə günahımızı dək ediiksə, tövə qapısına üz tutmalıyıq. Əgə hələ də u qapıdan qafiliyiksə, o zaman moizələə qulaq asaq və onladan nəticə çıxatmağa çalışaq.