uada peyğəmələin ismətinin siinə işaə etmək yeinə düşədi. Onlaın vəhyi almaq məqamında günahsız olmalaının sii undan iaətdi ki, ümumiyyətlə, vəhy idakı xətaya yol veilən idakla qəilindən deyildi. Onu almağa ləyaqət və istedadı olan şəxsdə i elmi həqiqət vadı ki, hüzui olaaq onu dək edi və onun vəhy edən vücudla olan aitəsini müşahidə edi, istə mələk unda vasitə olsun, istəsə də olmasın. /Vəhyi alan şəxsin onu alı-almamaq aəsində şəkkə düça olması, yaxud kimin ona vəhy etməsi, vəhyin məzmun və məfhumunun nədən iaət olması aədə şəkk etməsi qeyi-mümkündü. Amma əzi saxta hədislədə qeyd olunan “i peyğəmə öz peyğəməliyində şəkk etdi”, yaxud “vəhyin məzmununu dək etmədi”, yaxud da “vəhy edən şəxsi tanımadı” kimi sözləin hamısı sıf yalandı. u kimi atil mətlələ öz valığında, yaxud öz hüzui elmində şəkk etməsini deyən şəxsin sözünə ənzəyi!!! /Amma peyğəmələin ilahi vəzifələini yeinə yetimək, yəni Pəvədigaın sözünü camaata çatdımaq məqamında ismətinin sii i neçə müqəddiməyə ağlıdı /əşəin ixtiyai işləi elə aş vei İstənilən işlə ağlı insanın daxilində i meyl yaanı və müxtəlif amillə nəticəsində təhik olunu. Şəxs müxtəlif elm və idaklaın köməyi ilə istədiyi şeyə çatmaq yolunu ayıd edəək onunla münasi olan i işə əl atı. Əgə i-ii ilə zidd olan meyl və keşməkeşlə mövcud olsa, onlaın ən yaxşısını və ən dəyəlisini seçi götüməyə çalışacaqdı. Lakin əzi hallada elmin yetəli olmadığına göə ən yaxşısını seçi dəyələndiməkdə səhv edi. Yaxud daha yaxşı işdən qafil olması, daha pis işə adət edi onunla ünsiyyətdə olması pis seçimə səə olu və düzgün təfəkkü edi ən səlahiyyətlisini seçməyə macal qalmı. /Deməli, insan həqiqətləi nə qədə yaxşı tanıyı onla aəsində agahlıq əldə etsə və daha çox diqqət yetii daha atıq müqavimət göstəsə, eləcə də atini həyəcan və meylləinin cilovlanmasında daha güclü iadəyə malik olsa daha yaxşı seçimdən əhələnəcək və i çox sapmaladan və əyintilədən amanda qalacaqdı. /Məhz una göə də istedadlı şəxslə lazımi nəzəiyyə və elmdən əhələndikləinə, səhih təiyəyə malik olduqlaına göə fəzilət və kamalın müxtəlif mətəələinə çatı, əzən ismət səhədləinə elə yaxınlaşıla, hətta günah və çikin işin fiki elə onlaın aşlaından keçmi. Məsələn, heç i ağıllı adam öldüücü zəhəi içmək, üfunətli və muda şeyləi yemək fikini zehnindən keçiməz. /İndi fəz edək ki, hə hansı i fədin həqiqətləi tanımaq üçün istedadlaı özünün son həddindədi. Onun uhi səfası və qəlinin paklığı da ən yüksək səviyyədədi. Quani-Kəimin dili ilə desək, “xalis və zülal zeytun yağı kimi yanmağa hazıdı, sanki odla təmasda olmadan öz-özünə şölə çəki yanmaq istəyi.” Onla u kimi güclü istedadlaın və zati sifətləin sayəsində ilahi təiyədən əhələni və uhul-qudsun vasitəsilə qüvvətləndiililə. elə i şəxs kamal məhələləini vəsfə sığmaz süətlə qət edi adi insanın yüz ildə ötə iləcəyi yolu ani olaaq ötü keçi, hətta uşaqlıq çağlaında və ana ətnində elə aşqalaından üstün olu. elə i şəxs üçün ütün günahlaın çikin olması aşqalaının zəhə içməsi, muda və iyənc şeyləi yeməkdən çəkinməsi qədə aşkadı. Adi i şəxs elə işlədən çəkinməkdə məcu olmadığı kimi məsum şəxsin də günahdan çəkinməsi onun ixtiyaı ilə heç i ziddiyyət təşkil etmi.