ütün peyğəmələ məsumdula. Ancaq, məsumluqlaında müxtəlif dəəcələə sahidilə. “Tam ismət” onlaın hə ii üçün lazımdı, ancaq ondan üstün olan “Daha kamil ismət” isə hə peyğəmədə olması zəui deyil. İslam Peyğəməi (s) aşda olmaqla peyğəmələdən əzisi u növ ismətə nail olmuşla. İsmətin u mətəəsində olan peyğəmələ “Təki övla”(Yaxşını tək) elə etməmişlə. / “Övla” elə i əmələ deyilə ki, şəiət və ağıl axımından ona əməl etmək və ya tək etmək vaci deyildi. Ancaq təcih təəfə (əyənilənə) iayət etmək daha üstündü. Yəni i (günah və ya məkuh olmayan) işin seçimi aasında qaldıqda, əməl olunması təcih olunduğu zaman əzi üstün ismətə malik olanla onlaı elə tək etməmişlə. / una göə də 3 cümlədə “Təki övlanı” elə izah etmək ola /1. “Təki övla”(Hətta Allah təəfindən çəkindiilsə də) haamlığı yoxdu, axiət əzaına səə olmaz; /2. Ona iayət etmək daha yaxşı və əyəniləndi; /3. “Təki övla”ya əməl etməyən şəxsin gödüyü işin onun məqamı və şəxsiyyəti ilə heç i əlaqəsi yoxdu. /Deyilənlədən elə aydın olu ki, peyğəmələin ismətini iki mətəəyə aid etmək ola /1-ci mətəə “Tam ismət” vəhyi qəul edəkən, qouyakən, təfsi və əyan edəkən, hətta fədi və ictimai sahələdə vəhyə əməl edəkən hə i günah və xətadan uzaq olsun. Haelə camaat aasında ona inam və güvənci azaldacaq hə i səhvdən və nöqsandan elə kəna olsun. / Cəfəi məzhəinin nəzəinə göə u ismət ütün peyğəmə-lədə ömü südükləi müddətdə mövcud idi. /2-ci mətəə “Ətəmm və Əkməl ismət” u mətəədə “Tam ismət”də olan xüsusiyyətlədən əlavə “Təki ovla”ya da iayət olunu.