İmam Əlinin (ə) məktəi insanla üçün təiyə məktəidi. /Təkamül və kamal istedadı olan kəs Əmiəlmömininin uca şəxsiyyəti nuunda cana gəli, diilidi. u insan mənəvi cəhətdən çiçəkləni və insaniyyət meacına ucalıdı. Nə çox İmamın (ə) vilayət və hidayət çeşməsində uhunu paka çıxaanla! Onla atinləini zinətləndidilə, özləini Allaha fəda etdilə. ütün unla onlaın düşüncəsinin dəinliyindən, əzəmətli imanlaından, haqtələlikləindən, allahpəəstlikləindən və ixlaslaından danışı. /Söhətimiz Meysəm Təmma haqqındadı. Mənəvi dəyə, doğu yol, cihad, sə və yəqin axtaışında olanlaın yaxşı tınıdığı u ilahi insan haqqında danışacağıq! Meysəm Həzət Əliyə (ə) onun ədalətinə, dininə, fəzilətləinə göə aşiq idi. u eşqi doğuan həzətin (ə) kamillik mücəssəməsi olması, “Quane-natiq”, danışan Quan kimi tanınması, eynən dinin özü olmasıdı. Meysəmin Əlini (ə) sevməsi əslində haqqı sevməsidi. Onun qəlindəki haqq sevgisi iman və əqidəsindən, əsiət və agahlığından qaynaqlanı. /Meysəmin aiz çöhəsinin tanınması izi həqiqi dinin siması ilə daha yaxından tanış edi. Haqqın danışan dili, Əmiəl-mömininin (ə) vəfalı dostu olan u şəxsin ioqafiyası izi Quan və İslam məktəinin təiyəvi dəyələinə yaxınlaşdıı. Əli (ə) məktəinin u şagidinin həyatı və iftixalı şəhadəti izim üçün aşdan-aşa iətdi. u əhəli həyat elm və ilham mənəyi, yetəli i nümunədi. /u Əli (ə) şiəsi, haqq davamçısı, fəzilət yolunun şəhidi olan insanın caziəli şəxsiyyəti o qədə palaqdı ki, neçə əslədi ədalət və azadlıq aşiqləini ilhamlandıı. Azadlıq, şəafət, həqiqət aşiqləi aasında Meysəmi tanımayanla azdı. /Kufənin adi zəhmət adamlaından olan Meysəm uca iman, əzəmətli uha malik idi. u iman və uh, misilsiz fədakalıq və dözüm ona əədilik vedi, Meysəm müsəlmanla üçün nümunəyə çevildi. O öz adı ilə İslam taixinin səhifələini əzədi. Meysəm müqəddəs İslam ayinləi üçün iftixalı i sənəddi. əşəiyyətə elə i insanın təqdim olunması İslam məktəinin fəxidi. /i sözlə, Meysəmi tanımaq lazımdı. u tanışlığın davamında həqiqətə adıcıllıq və itaət dayanı. u kiçik müqəddimədən sona onunla tanışlığın soağına gedək. Meysəm izi çağıı. Onun yatmışlaı oyadan fəyadlı səsi taixin qulağında dalğalanmaqdadı. / /Həzət Əlinin (ə) və digə İmamlaın Meysəmə münasiəti / /İmamlaın Meysəmə münasiətini onlaın Meysəm haqqındakı uyuuqlaından və onunla əftalaından öyənmək ola. Həzət Əli (ə) və Meysəm aasındakı səmimi münasiət onlaın ağlılığının möhkəmliyindən danışı. Həzət (ə) hətta Meysəmin xuma dükanına gedə, u dükanda onunla söhət edə və ona dini maaif öyədədi. /Hətta i dəfə Həzət Əli (ə) Meysəmi iş dalınca göndəi, özü dükanda onun yeində otuu. i müştəi xuma almaq istəyi. Həzət (ə) uyuu “Pulunu ve, xumanı apa.” i qədə sona Meysəm qayıdı və Həzət Əliyə (ə) xuma müqailində veilmiş pullaın saxta olduğunu göü. Aldığı pullaın saxta olduğunu göən həzət (ə) uyuu “Xuma da onlaın ağzında acı dadacaq.” Çox keçməmiş həmin müştəi əlində xuma qayıdı və deyi “u xumala acıdı.\" /Yuxaıda deyilənlə Həzət Əli (ə) ilə Meysəm aasındakı dəin, səmimi münasiətin təzahüüdü. Həzət Əli (ə) hökumət aşçısı olduğu halda Meysəmin dükanında otuu xuma satı! /aşqa məqamlada da Meysəmin Həzət Əli (ə) ilə mənəvi yaxınlığı müşahidə olunu. Meysəm Həzət Əlinin (ə) dua məqamlaında Kumeyl kimi şəxsiyyətlələ yanayan əyləşi. O, həzətin Allahla azniyaz etdiyi ifani gecələin şahididi. /Meysəm nəql edi “i gecə mövlam Əmiəl-möminin (ə) məni özü ilə Kufədən kənadakı səhaya apadı. Nəhayət, Cöfə məscidinə çatdıq. Həzət üzünü qiləyə tutu, död əkət namaz qıldı. Namaz və təsihdən sona əlləini qaldıı elə dua etdi “Pəvədigaa, Səni necə çağıım? Sənə itaətsizlik etdiyim halda necə də çağımayım? Səni tanımışam və qəlim Sənin məhəət evindi. Günah dolu əl, ümid dolu gözlə Sənə doğu gəlmişəm...” Sona İmam (ə) səcdəyə getdi və üzünü topağa qoyu yüz dəfə “əl əfv” dedi. /Daha sona qalxdı və məsciddən ayıa çıxdı. Mən də onun adınca gedidim. Nəhayət, səhaya çatdıq. Həzət mənim qaşımda i xətt çəkdi və dedi “Məada, u xəttdən keçəsən! Məni həmin yedə qoydu və özü getdi. Gecə qaanlıq idi. Özümü qınadım ki, nə üçün mövlamı tənha uaxdım? Onun düşmənləi çoxdu. Onun aşına i iş gəlsəydi, Allaha və Onun Peyğəməinə (s) nə cava veədim? Düşündüm ki, onun əmindən çıxmış da olsam, adınca gedim, göüm aqiəti nə oldu? Getdim, getdim... Nəhayət onu i quyunun aşında gödüm. O, aşını quyuya tutu, quyu ilə danışıdı. Gəldiyimi hiss etdi və souşdu “Kimsən?” Dedim “Meysəm” Həzət uyudu “Məgə sənə əm etməmişdimmi ki, həmin xətdən keçmə?” Cava vedim “Ey mənim mövlam, elədi. Amma düşmənləinizin təhlükəsindən qoxdum, dözə ilmədim.” Sona souşdu “Nə dediyimi eşitdinmi?” Dedim “Yox, ey mənim ağam.” /Həzət mənə xitaən i şe oxudu /Sinəm silə dolu, ağımı yaı, /Kimə əl uzatdım dedi gücüm yox. /Əlimlə qazıyı yein köksünü, /Danışdım dədimi, aşqa seçim yox. /Meysəm Əlinin (ə) siləinə məhəm idi. O, həzətin (ə) xəlvəti dualaının, ilahi uhunun təcəllasının şahidi idi. Ona həm Əli (ə), həm də İmam Həsənlə (ə) İmam Hüseyn ehtiamla yanaşa, eləcə də sonakı İmamla onun ilahi şəxsiyyətini xatılayadıla. /i dəfə Meysəm Mədinədə həzət Peyğəməin (s) həyat yoldaşı Ümmü-Sələmə ilə astlaşı. Ümmü-Sələmə ona deyi “Ey Meysəm, Hüseyn (ə) daim sənin haqqında danışı.” aşqa i hədisdə İmam aqi (ə) uyuu “Mən Meysəmi çox seviəm.” İmam Sadiq (ə) Meysəmə salam göndəəək, onun uca məqamı haqqında xoş sözlə deyi. /Meysəmin oğlu Saleh deyi İmam aqiə (ə) əz etdim ki, mənə i hədis söyləsin. İmam (ə) souşdu “Məgə atandan hədis öyənməmisən?” ildidim ki, həmin vaxtla köpə olmuşam...” /İmam aqi (ə) öz cavaı ilə Meysəmin elmi məqamına işaə etmişdi. Həzət (ə) elə hesa edi ki, Meysəmin oğlu hədis eşidi-öyənməyə ehtiyacsız da ola ilə. /Da ağacında /Allah aşiqləi üçün da ağacı i meac küsüsüdü. /Haqpəəst, qeyətli insanlaın daa çəkilməsi, qətlə yetiilməsi zalım qüdət sahiləinin zəifliyinin dəlili, şəhidlə üçün isə izzət səmayəsi və iftixa sənədidi. Meysəm haqq danışdığı üçün sazişə getmədiyi üçün, haqq ələvi xəttini himayə etdiyinə göə daa çəkildi. /Meysəm öz ölümünü o qədə adi və etinasız qaşıladı ki, düşmənin qəzəi daha da atdı. O hətta ölüm astanasında uca i səslə xalqa İslami həqiqətlədən və Həzət Əlinin (ə) əsaəngiz hədisləindən danışıdı. O vaxtla insanı oğazından yox, çiyinləindən, sinəsindən daa çəkə və oğmaqla yox, sıxıntı və aclıqla öldüədilə. Meysəm deyidi “Hə kəs Həzət Əlinin (ə) dəyəli i hədisini eşitmək istəyisə, mən ölməmiş yaxına gəlsin. Mən sizə dünyanın sonunadək gələcəyin hadisələini xəə veəəm. Xalq onun ətafına toplanmışdı. Meysəm din mənəindən danışıdı. O Peyğəmə (s) Əhli-eytinin, Əli (ə) ailəsinin fəzilətləindən danışı. əni-Üməyyənin xəyanətləini ifşa edidi. Həmin u son anlada Meysəmin da ağacından həqiqətləi əyan etməsi olduqca təsili idi. İn Ziyada xəə vedilə ki, u adam sizi üsvay etdi. İn Ziyad dedi “Ağzına cilov taxın.” əli, Meysəm İslam yolunda ağzına cilov taxılmış ilk şəxs oldu. /Daha sona onun qılıncdan iti dilini kəsdilə. Onun dilini kəsmək tapşıığı almış məmu Meysəmə dedi “Nə istəyisənsə, de, əmi sənin dilinin kəsilməsini əm etmişdi.” Meysəm dedi “Günahka qadının oğlu Üeydullah İn Ziyad elə düşünü ki, məni və mövlamı yalançı kimi tanıtdıa ilə. udu mənim dilim.” Həmin muzdu Meysəmin dilini ağzından çıxadı... /Meysəm elə u halda da da ağacında qaldı. Səhəi gün onun unundan və ağzından qan gəldi. eləcə, öz dediyi kimi, onun ağ saqqalı qımızı qanına oyandı. /Meysəmin dada olduğu üçüncü gün i kişi ona yaxınlaşdı və dedi “And olsun Allaha, sənin iadət əhli olduğunu, gecələi dua ilə keçidiyini iliəm.” Sona əlindəki nizə ilə Meysəmin sinəsindən elə i zəə vudu ki, onun cismi paçalandı. u sə, müqavimət, əşadət nümunəsinin pak canı fələkləə ucaldı. Meysəmin uhu uca i meaca qanadlandı. u gün pak qəlli allahpəəst təəfindən fəzilət yolunun u şəhidinə ünvanlanan salamla onun Fidovs cənnətindəki məqamını ucaldı.