Həqiqətən də, gündəlik namazlaın eş vaxtda qılınması ildiilmişdi və həzət Peyğəmə (s) çox zaman namazlaını eş vaxtda qılmışdı. Şiə fiqhinə göə də namazı eş vaxtda qılmaq fəzilətlidi. Amma \"Səhihe Müslim”(aul-cəmi eynəs-səlateyni, hədis 705, səh-314.) və \"Səhihe uxai”(Səhih uxai, kitaul Məvaqit, au təxiiz-zöhi iləl əsi, hədis 543 və aul vəqtil-məği, hədis 562 və əvaut-tətəvvui, fəsl 30, hədis 1174.)də göstəildiyi kimi, həzət Peyğəmə (s) əzən günota və ikindi, eləcə də, şam və xiftən namazlaını adıcıl qılmışdı. Sünniləin \"Töhfətul-ixvan” adı ilə tanınmış kitaında da u əvayət nəql olunu \"İn Aasdan souşdula ki, nə üçün Peyğəmə (s) günota və ikindi, şam və xüftən namazlaını i yedə qıldı? İn Aas dedi Allahın əsulu öz ümmətindən i nəfəin də əziyyət çəkməməsini istədi.”(\"Töhfətul-ixvan”, en az, s. 174) -- ehliwie-samux.com