(Ustad Möhsün Qiaətinin dəsləindən) / /i süfəyə həm duz-istiot qoyasınız və həm də şiniyyat və müəə. Uşaqla şiniyyat və müəədən ləzzət alala. Və duz-istiotu lazımsız hesa edələ. Lakin öyuklə üçün hə ikisi lazımlıdı. (Teyan) / /Acı hadisələin də əəkəti vadı /1. İnsanın Allaha olan diqqətini daha da atıa. /2. İnsanı müdik edə və istedadlaını çiçəkləndiə. /3. Günahlaının və üdəmələinin kəffaəsi ola. /4. İlahi nemətləin qədini daha çox ilə. / /İnsan hadisələlə astlaşan zaman üç dəstə olula. iinci dəstə o uşaq kimidi ki, istiot, soğan yeyən zaman naahat olu. / /Quan uyuu ki, i dəstə vadı ki, çətinliklə üzləşən zaman fəyad çəkələ. “Ona i zəə və ziyan üz vedikdə, dözməz”. (“Məaic” 20). / /Digə dəstə səi edə. “Sizi mütləq i az qoxu və aclıqla, eləcə də mal, can və (ağac) məhsullaın(ın, yaxud avad-uşaq kimi həyat səməələinin) azlığı ilə imtahan edəcəyik. Səi edənləə müjdə ve”. (“əqəə” 155). / /aşqa i dəstə isə çətinlikləi qaşılamağa gedə. “Möminlə içəisində elələi də vadı ki, Allahla (döyüşdə ölənə qədə saitqədəm olmaq aədə) ağlamış olduqlaı əhdi doğultdula. Onladan əzisi öz nəzləinə əməl etdilə (şəhid oldula), əzisi isə (şəhid olmağı) gözləməkdədilə. Onla (öz əhdləində) heç i dəyişiklik etmədilə”. (“Əhza” 23). / /Həzət Peyğəməin (s) zamanında elə şəxslə va idi ki, cihada getmək üçün Həzətə (s) müaciət edidilə, lakin Peyğəmə (s) onlaa deyədi ki, onlaa veiləsi nə atı və nə də qılıncı vadı. u insanla da naahat olu ağlayadıla. / /Acı hadisələə əgə səi və tədilə yanaşsaq, ondan ən yaxşı şəkildə əhələnə iləik. Necə ki, llimondan şiin şəət düzəltmək olu, insan əgə mətəxdə mahi olasa, potağal qaığından elə müəə işiə ilə. u gün insanla hətta ziildən elə faydalanmağı öyənilə. / /Həzət Zeynə (s.ə) zalımın saayında dediyi xütəsi ilə öz əsiliyindən elə istifadə etdi ki, Əməvi sistemini sasıtdı. Şam məscidində İmam Səccad (ə) minəə çıxı və əni-Üməyyə ejimini şiddətlə tənqid edi. Yezid (lən) İmamı (ə) susdumaq üçün azan deyənə əm etdi ki, azan vesin. Lakin İmam (ə) azandan da faydalandı və onun sözləini elə təfsi etdi ki, məsciddə olanla titəməyə aşladıla. Xüsusilə də o zaman ki, Peyğəməin (s) adı çəkildi, İmam Səccad (ə) üzünü Yezidə (lən) çevii uyudu “Ey Yezid! u Muhəmməd (s) sənin aandı, yoxsa mənim? Məgə u əsilə onun nəslindən deyildimi?”. / /O zaman ki, İmam Kazımı (ə) təknəfəlik zindana apadıla, Həzət (ə) uyudu “Necə də iadət üçün yaxşı yedi”. /Alimləin i çoxu ən gözəl əsələini çətin zamanlaında və ya zindanda yazmışdıla. Ona göə də u acı hadisələdən şiin əhə apamaq mümkündü. Deyele.og