span style="font-size12pt;"Tövənin hissələindən ii də dil ilə istiğfa etməkdi. Yəni “Əstəğfiullahi əi və ətuu iləyh” - “Allahdan ağışlanmaq istəyiən və tövə ediəm” Sadə dillə desək “Allahım! Səhv etmişəm”. / /Qəlimizin peşman olması kifayət deyildi. Xey, Allah demişdi ki, qəlin peşmanlığı ilə i yedə günahkaın iltimas səsini də eşitmək istəyiəm. Səs mühümdü. Allah uyuu “Məni çağıın ki, Mən də duanızı qəul edim”. (“Ğafi”, 60). Gəli, qapının axasında dayanı, qapını döyməsən, heç kim qapını açmaz. Əgə susuz olanda deməsən ki, susuzam, sənə su veməzlə. izim ədən üzvləimizin hamısı günaha düça olmuşdu. Çalışsaq ki, u günah quyusundan çıxaq, öz-özümüzə deməliyik ki, mən u qaanlıqdan çıxmalıyam. / /“Nəsuh tövəsi” o tövədi ki, oada həmin günaha qayıtmaq yoxdu. u cü tövə edən şəxs sanki heç günah işlətməmiş insan kimi olu. O kəs ki, günahını davam etdiə və sona istiğfa edəsə, sanki özünü istehza etmişdi. u halı ilə onu şeytan məsxəə edə. Əgə günahka öz günahına göə dilində tövə edi, sona da həmin günahına qayıdasa, adı yalançı kimi yazıla. / /öyük alimlədən ii deyi “Qohumlaımdan iini gömək üçün i kəndə getmişdim. Evinə daxil olanda dedi Ağacan, əvvəl i dini sualım va, ona cava vein. Dedim uyu. Dedi u il dizimizə qədə qa yağmışdı. 5-in yaısı və 6-da hələ hava təzə işıqlaşıdı. Gəldim ki, elimi götüüm, gödüm ki, saayın içində i güclü canava yatı. / /Ancaq mən onu göü, qoxdum, o, isə qoxmadı və yeindən də təpənmədi. Fikiləşdim ki, qa yağı və i şey tapa ilmədiyindən ua pənah gətimişdi. Qayıdı i qədə gecədən qalma yeməklədən və ətdən sininin içinə qoyu, yola düşəldim. Fikiləşdim ki, əgə onun yanına gedəndə əsəi olsa, sinini tullayı qaçacağam, əgə əsəi olmasa, yaxınına gedəcəyəm. ağın yanında qoyumlaım va idi. Qaağa gəldim gödüm ki, heç təpənmi və ölməmişdi də. Qanını qaldıanda altından eş dənə alası çıxdı, onlaı təzə dünyaya gətimişdi. u canava mənə yazıq i axışla axıdı, sanki məndən ac köpələi üçün yemək istəyidi. Yeməyi göəndə isə sanki mənə təşəkkü etdi. Canava yeməkdən tikələi götüü, uşaqlaının ağzına qoyudu və özü yemidi. / /Çünki o, ana idi. Allah uyuu “Aləmin ütün analaının insanın, cin və heyvanın məhəətini toplasala, Mənim məhəətimin i zəəsini də nişan veməz. Mənim əndələə olan məhəətim əgə yüz olasa, onun iini ütün aləmə ağışlamışam. 99-nu isə saxlamışam ki, Qiyamət günü onlaa xəcləyəm”. / /Həmin canava izimlə ahaa qədə qaldı və uşaqlaı öyüyüdü. aha gələndə i neçə dəfə haasa gedi və qayıdanda da uşaqlaına yemək gətiidi. i gün getdi və uşaqlaı mənim qoyunlaımdan iini paçaladıla. Onu yedilə. Mən fikiləşdim ki, eyi yoxdu. Anası gecəni qayıtdı və gödü ki, alalaı mənim qoyunumu paçalayı, çox pis oldu. O, uşaqlaını döyməyə aşladı, onlaı götüü, divaa çıpıdı, sanki mənə axı və xəcalətli olduğunu ildimək istəyidi. / /Saahısı günü uşaqlaını qaağına salı, apadı və i də gəlmədi. Död ay keçəndən sona gödüm ki, həmin ana canava gəli və qaşısında da i quzu gətiidi. Sanki uşaqlaının paçaladığı həmin qoyunun əvəzini çıxmaq istəyidi. İndi sualım udu ki, mən ilmiəm u quzunu haadan gətii, onun hökmü necədi? Halaldı, yoxsa yox?”. / /əli, u həmin canavaın məifəti idi, öz səhvini düzəltmək üçün çalışmış və i quzu tapaaq, həmin müsəlmanın yanına gətimişdi. iz insanla da günahımızı aşa düşü, tövə etməliyik və u günaha qayıtmamağımızı qəti qəaa almalıyıq. unun üçün çalışmalıyıq və izim peşman olmağımızın i yolu da göz yaşlaımızdı. u halda İmam Əlinin (ə) sözləindən aşqasını deyə ilməik “izim ağlamaqdan aşqa səmayəmiz yoxdu”. (Efan/Deyele.og)/span