span style="font-size12pt;"Allah Təala uyuu “Onlaın yanında aamlıq tapasınız deyə sizin üçün (mələklədən, cinlədən və aşqa məxluqladan deyil) öz cinsinizdən zövcələ yaatmağı və sizin aanızda (ə-avadın, yaxud insanlaın aasında) dostluq əlaqəsi, atini meh-məhəət yaatması onun nişanələindəndi, həqiqətən, unda düşünən i qövm üçün (Allahın tovhidi, qüdəti və hikmətinə dai) nişanələ vadı”. (“um” 21). /aşqa yedə uyuu “Sizin hə iinizi i candan (atanızdan) yaadan və yanında ahatlıq tapması üçün zövcəsini də onun cinsindən edən Odu”. (“Əaf” 189). /Hədisləə nəzə salaq /1. i nəfə Peyğəməin (s) yanına gəli və deyi “Ey Peyğəmə! Həqiqətən u iş qəiədi. i kişi elə i qadınla evləni ki, nə qadın kişini gömüşdü və nə də qadın onu. Ancaq o zaman ki, evlilik aş vei, kişi ilə qadın dost və həmdəm olula”. Həzət Peyğəmə (s) uyuu “Allah sizin aanızda meh və dostluq qəa vemişdi”. / /2. Muhəmməd ini Yəhya nəql edi ki, İmam Sadiqdən (ə) eşitmişəm ki, uyuu “Peyğəmə (s) döyüşləin iindən qayıdıdı və çox sayda insan qətlə yetiilmişdi. Qadınla yaxınlaşı və ələini souşudula. i qadın yaxınlaşdı və dedi “Ey Allahın Peyğəməi! Filankəsə nə olmuşdu?” Peyğəmə (s) uyudu “O, sənin nəyindi?” Dedi “Qadaşımdı”. uyudu “Allaha şükü et ki, şəhadətə çatmışdı”. Həmin qadın həmd edi dedi “Ey Allahın əsulu! əs filankəsə nə oldu?” uyudu “O, sənin nəyindi?” Dedi “Həyat yoldaşımdı”. uyudu “Allaha şükü et ki, o, da şəhid oldu”. Qadın fəyad çəkməyə aşladı. Peyğəməimiz (s) uyudu “Güman etməzdim ki, qadın əini u qədə çox istəsin”. / /3. Əhməd nəql edi ki, İmam Kazımdan (ə) eşitmişdim ki, uyuu “Peyğəmə (s) Cəhəşin qızına uyudu “Dayın Həmzəni öldüdülə”. O, həmd etdi. Peyğəmə (s) uyudu “Qadaşını da öldüdülə”. O, yenə həmd etdi. Sona Peyğəmə (s) uyudu “Əini də öldüdülə”. O, əlini aşına tutaaq, fəyad çəkdi. Peyğəmə (s) uyudu “Qadın üçün heç i şey əinə əaə deyildi”. / /4. İmam Sadiq (ə) Həzət Adəmlə (ə) Həvvanın yaadılışı haqqında elə uyuu “O zaman ki, Adəmi (ə) gildən xəlq edi, mələkləə uyuu ki, ona səcdə etsinlə. Sona onu yatızdıdı. Sona onun üçün Həvvanı (ə) yaatdı. Adəm elə i gözəl məxluq göü ki, özünə oxşayıdı. Ancaq qadın idi. Onunla danışmağa aşladı və Həvva (ə) da onun dili ilə ona cava veidi. Adəm (ə) souşu “Sən kimsən?” Deyi “Necə ki, göüsən, Allahın yaatdığı məxluqam”. u zaman Adəm (ə) deyi “Allahım, yanımdakı u gözəl məxluq kimdi?” Allahdan xita gəli “Ey Adəm! u kənizim Həvvadı. İstəyisən sənin həmdəmin və həmsöhətin olsun? Sənin əmləinə itaət etsin?” Adəm (ə) deyi “əli, ey mənim Pəvədigaım! Nə qədə ki, sağam sənin u işinə şükü edəcəyəm”. / /5. İmam Zeynəlaidin (ə) uyuu “Həyat yoldaşının haqqı odu ki, iləsən Allah Təala onu sənin üçün ahatlıq mənəyi qəa vemişdi. ilməlisən ki, u Allah təəfindən sənə əta edilən nemətdi. Onu əziz tut və onunla mehian ol”./span