Günahdan ləzzət almaq və günah işlədən zaman sevinmək o işlədəndi ki, günahı öyüdə və daha çox günah qazanmağa səə ola. əzən vəsvəsə zamanı insan o yeə çatı ki, öz yanlış əftaı ilə fəx edi. Haluki, insan ancaq layiqli və əyənilmiş iş göən zaman u əməli ilə fəx etməlidi, çikin əməli ilə deyil. /Günah əhli, müşiklə əzən öz günah işləini azad uhlaı ilə ağlayıla və u əməli şücaət hesa edilə. Allaha imanı mövhumat, gözəl əxlaqı nəfsin zəifliyi və çaəsizlik hesa eidlə. Gözəl və əyənilmiş əməlləi və iadəti ağlın zəifliyi hesa edilə. Özləi isə həmin azad uhun vasitəsilə Allaha və dinə etinasızlığı təifə layiq i əməl hesa edilə. Çikin əməllə onlaın qəlində kök salmışdı. Gözləi və qulaqlaı onunla dolmuşdu. Şeytan u əməlləi onla üçün zinətləndimişdi. “Pis əməlləi onun üçün zinətlənmiş olan və onlaı gözəl göən (ilən) i kəs, (həqiqəti göən mömin kimidimi? Əsla elə deyildi) çünki, Allah (əşəi dəvət edi dəlilləi təqdim etdikdən sona) istədiyini azğınlıqda uaxa və istədiyini doğu yola yönəldə, elə isə məada onlaa göə olan təəssüflə və kədələ üzündən canın əldən gedə! Allah onlaın nə etdikləini iləndi”. (”Fati” 8). /“(Ya Peyğəmə,) de «Sizə insanlaın (dünya) əməllə(i) axımından ən çox ziyana uğayanlaından xəə veim?» Onla, dünya həyatındakı (hə hansı i xeyi işdəki) səyləi (küfləinə göə) puç olaaq yoxa çıxmış və yaxşı iş gömələini sanan kəslədi. Onla öz ələinin (tovhid) ayələinə və (axiət günü) Onunla göüşəcəkləinə küf etmiş kəslədi. eləliklə onlaın əməlləi (küfləinə göə) puç və atil oldu və nəticədə Qiyamət günü onlaa heç i dəyə veməyəcək və əməlləinin ölçülməsi üçün i təəzi qumayacağıq”. (“Kəhf” 103-105). /Quan ayələinin uyuduğu kimi, u insanla cahil insanladı və onla özləini alim və ilikli hesa edilə. Onla ən çaəsiz və ədəxt insanladıla. Onlaın nəfsini sağaltmaq mümkün deyildi. Dəvət və nəsihət onlaa təsi etmi. əzən əks nəticə də vei. /Onla ühana qulaq asmıla. Gözləini və qulaqlaını peyğəmələə (ə), alimləin moizəsinə ağlamışdıla. /Onla nəinki Həzət Haqqın məqamını göməməzliyə vuu, müxtəlif fəsadlaa aş vuula, hətta öz əftalaından ləzzət alı və şadlanıla. Onlaın qəlində peşmançılıq yoxdu. Günah onlaı o qədə əhatə etmişdi ki, peşmançılıq yeinə onla u günahlaı ilə fəx edilə. Onlaın u əftaı aşqalaına da təsi edi. Günahı qəahətli sayan insanla u cü əftaladan sona günahı qəahətli saymıla. aşqalaını da günah işlətməyə dəvət edilə. /Hədisləin iində oxuyuuq “Xey əməl əgə gizli olasa, onda iya olmaz və təkəüə gətii çıxatmaz. Pis iş və günah da gəək gizli saxlanılsın ki, həm aı-həya hifz edilsin və həm də yayılmasın”. / /İmam za (ə) uyuu “Həsənəni və yaxşı işi gizli yeinə yetimək 70 həsənəyə əaədi. Günahı aşka etmək xalığa və alçaqlığa səə ola. Günahı və xatanı öt-asdı etmək onun ağışlanmasına səə ola”. / /İmam Əli (ə) uyuu “Pisləin ən pisi o insandı ki, etdiyi pisliyə göə sevinə”. Həzət (ə) aşqa yedə uyuu “O kəs ki, işlətdiyi günahdan ləzzət ala, Allah ləzzətin yeinə zilləti ona çatdıa”. / /İmam Səccad (ə) uyuu “Günah işlədən zaman sevinməkdən çəkin. u sevinc həmin günahı işlətməkdən daha öyükdü”. İmam (ə) aşqa yedə uyuu “Günahın ağılı əzaı onun şiinliyini aadan apaa”. İmam Səccad (ə) uyuu “O ləzzət ki, ondan sona cəhənnəm atəşi va, ondan xeyi gəlməz”. / /Həzət Peyğəmə (s) uyuu “O kəs ki, günah işlədə və o zaman güləüz olasa, ağlayan halda cəhənnəm atəşinə daxil ola”. (Teyan/Deyele.og) /