“Mən” əvəzində “iz” deyilməsi əzəmət və öyüklük nişanəsidi. Əə ədəiyyatçılaının fikincə, “Mən” yeinə “iz” işlədilməsi əzəmətli isanlaa xas olan xüsusiyyətdi. öyük insanla heç vaxt tək olmula. Ümumiyyətlə, çoxlu təəfdalaı olan şəxs danışakən “mən” yox, “iz” kəlməsini işlədi. Quanda isə “iz” kəlməsi Allahın əzəmətinə işaədi. /Quanda hə dəfə Allahın Özünü “iz” kəlməsi ilə təqdim etməsi Onun əzəmət və öyüklüyünü xatıladı. əli, ütün valıq aləmi Onun hökmü altındadı. elə i ifadə izim tövhid inancımızı kamilləşdii və diqqətimizi Allahın müqəddəs zatına yönəldi. /