Kərbəla hadisəsində İslam ümməti tarixdə neçə dəstəyə bölündülər?!
İmam Hüseyn (ə) müsibəti ilə bağlı insanları 3 dəstəyə bölmək olar:
Birinci dəstə o insanlardır ki, İmamın (ə) şəhadətinə sevinirlər (nəuzubillah!). Bunlar o kəslər idi ki, İmamı (ə) qətl etmək üçün Yezidin (lən) ordusuna qoşulmuşdular.
Onların əksər hissəsi Şam əhlindən idi. Şam əhli adətən o insanlar idilər ki, nə İmamı (ə) tanıyırdılar, nə də etiqadları əsil İslam idi. Şam əhli zahirən müsəlman idi, ancaq vəhyin söylədiyi müsəlman deyildilər. Müaviyyə (lən) ağlına gələn-gəlməyən nə deyirdisə, onlar qəbul edirdilər. Müaviyyənin sözlərinə qarşı heç bir şəkkə malik deyildilər. O zaman ki, İmam Əlini (ə) məsciddə şəhid edirlər, Şam əhli deyir ki, məgər İmam (ə) namaz qılırdımı ki?! Bu gün də eyni təfəkkürdə olan insanlara rast gəlmək olur...
Həzrəti Peyğəmbəri (s) bir kişiyə salavatı necə qaytardı?!
Bir mömin kişi Məkkədə Kəbəni təvaf edən zaman duaların yerinə salavat göndərirdi. Təvaf namazından sonra da duaların yerinə salavat göndərir. Səfa və Mərvədə səy edən zaman o, salavat deyir, Ərəfat və Minada hamı dua oxuyan zaman o salavat deyir. Ondan soruşurlar ki, səndən salavatdan başqa bir şey eşitməmişik.
Deyir: “Mənim hekayəm vardır. Atam bu ziyarət yolunda xəstələndi və can verdi. Gördüm ki, vəziyyəti çox ağırdır. Əzab çəkdiyi üzündən məlumdur, nalə çəkir və deyir ki, yandım, yandım! Allaha pənah apardım. Dedim ki, Allahım, atam bu halda ölməsin, bu mənim üçün rüsvayçılıq olar. Bir qədər keçdi və gördüm ki, vəziyyəti dəyişdi. Get-gedə üzünün qara rəngi açılmağa başladı. Rahat oldu və bu halda dünyadan getdi. Dedim ki, Allahım, mən onun necə getdiyini bilmək istəyirəm? Yuxuda atamı gördüm ki, rifah içindədir və onun halını soruşdum. Mənə dedi: “Mənim halım əvvəl sən gördüyün kimi idi, ancaq sonda sonuncu Peyğəmbərdən (s) bir nida gəldi: “Ey o kəs ki, ömrü boyu mənə çoxlu salavat göndərib. İndi mənim onun əvəzini vermək vaxtımdır”. Bütün bunlar Həzrət Muhəmmədin (s) salavat qarşılığında verdiyi hədiyyələrdir. O gündən mən qərara aldım ki, salavatdan əl çəkməyim”.
Imam Sadiq (ə) Əhli-sünnə alimləri baxmından necə şəxsiyyət olaraq tanıtdırılır?!
İmam Sadiq (ə) Əhli-Sünnə alimlərinin dilindən:
-İbni Əbdul Birr deyir: Cəfər ibn Muhəmməd (ə) Əli ibn Əbu Talibin (ə) övladıdır. O Sadiq kimi tanınan Cəfərdir (ə) . O etimad olunası kəsdir. O əmin, hikmət sahibi, aqil, çox təqvalı, fəzilət əhlindəndir. Cəfəri məzhəbi ona nisbət verilir. (Yusif ibn Abdullah. S-66)
-Nəvəvi həmçinin deyir: O İmam Əbu Abdullah Cəfər ibni Muhəmməd ibn Əli ibn Hüseyn ibn Əlidir (ə). O haşimi, mədinəli və doğruçudur.
Məhəmməd ibn İshaq, Yəhya Ənsari, Maliki, İbn Cərih, Şöbə, Yəhya Əl- Qəttan və digərləri ondan (ə) hədis rəvayət ediblər və hamılıqla onun (ə) İmamətində, əzəmətində, böyüklüyündə yekdildilər. Ömər ibn Əbul- Muqəddəm deyir ki, nə vaxt Cəfər ibn Muhəmmədi (ə) görürəm, hiss edirəm ki, o peyğəmbərlər sülaləsindəndir. (Nəvəvi. Səh-155)
Övlad tərbiyəsinə dair Loğman (ə) hansı 10 tövsiyəsini edir?!
Quran dini tərbiyəni Loğmanın dilindən bəyan edir və Loğman öz oğluna 10 dəyərli nəsihət verir:
1. Rəhman Allahla gözəl rabitə. “Və (yadına sal,) o zamanı ki, Loğman oğluna nəsihət edərkən ona dedi: «Ey mənim əziz oğlum, Allaha şərik qoşma, çünki şirk olduqca böyük bir zülmdür». ”. (“Loğman” 13).
2. Valideynə ehtiram qoymaq. “Və Biz insana ata-anası barəsində tövsiyə etdik”. (“Loğman” 14).
3. Məad. “(Loğman dedi:) «Ey mənim əziz oğlum, bir xardal dənəsi ağırlığında olub möhkəm bir daşın içində, yaxud göylərdə və ya yerin təkində olmuş olsa, Allah onu gətirəcəkdir (ki, onun əsasında haqq-hesab çəksin), çünki Allah dəqiqdir, ən incə şeyləri görəndir və (hər şeydən) xəbərdardır». (“Loğman” 16).
Həzrəti Peyğəmbər (s) bu cürə duanı düzgün hesab etməzdi?!
İslam Peyğəmbəri (s) bir yerdən keçirdi. Bir müsəlmanı gördü ki, dua edərək, belə deyir: “İlahi! Məni camaatdan ehtiyacsız et!
Allahın Peyğəmbəri (s) ona buyurdu: “Bu cürə dua etmə, çünki insanlar gərək bir-biriləri ilə əlaqədə olsunlar və biri-birilərinin ehtiyaclarını təmin etsinlər. Duanı bu cürə et: “İlahi! Məni şərr insanlardan ehtiyacsız et!” Dua edən şəxs ərz etdi: Şərr və ziyan verici insanlar kimlərə deyilir?! Hz Peyğəmbər (s) buyurdu: “(Şərr insanlar o kəslərdirlər ki)
1-Onlar bir şeyi bağışlayanda, minnət qoyarlar!
2-Əgər bir şeyi bağışlamaq istəməsələr, qarşı tərəfdə eyb tutmağa çalışarlar! (Bu məqsədlə ki kömək etməmələrinə bəhanə tapsınlar)
Bəhlul qəbiristanlıqda sümüklərin yerini niyə dəyişdirdi?
Bir gün Harun ər-Rəşidin vəziri qəbiristanlıqdan keçirdi. Görür ki, Bəhlul sümüklərin yerini dəyişib, nəyisə axtarır.
Soruşur: “Bəhlul, burada nə edirsən?”. Deyir: “Bu gün gəlmişəm ki, onları ayıram. Vəzir, komandir, tacir arasında fərq qoyam. Görmək istəyirəm ki, hansı vəzirdir? Hər nə qədər baxsam, görürəm ki, hamısı eynidir. Onlar dünyada yersiz yerə bir-birinin başına vurublar”. Allah Təala bizləri axirəti dərk edənlərdən qərar versin./Deyerler.
Oğurluq edib, böhtan atan nökərləri Həzrət Loğman necə ifşa etdi?
Bir zamanlar Loğman Xəvacəyə xidmət edirdi. Xəvacənin çoxlu nökərləri var idi. Loğman aqil olduğu üçün, Xəvacə həmişə ona xüsusi diqqət göstərərdi. Başqa nökərlər də buna görə ona həsəd aparardılar. Loğmanı bədnam etmək üçün səy göstərirdilər. Bir gün Xəvacə Loğmana və bir neçə nökərinə əmr edir ki, bağa gedib meyvə dərsinlər. Onlar meyvələri dərib evə qayıtdılar. Yol gedən zaman nökərlər meyvələri bir-bir yeməyə başladılar. Evə çatan zaman meyvələrin hamısı artıq bitmişdi. Səbəti boş halda evə gətirdilər. Xəvacə meyvələr haqqında soruşanda nökərlər dedilər ki, meyvələrin hamısını Loğman yemişdir. Xəvacə çox əsəbiləşir və soruşur: “Ey Loğman! Niyə meyvələri yemisən? Məgər bilmirsən ki, mənim bu axşam qonağım vardır? Mənə de görüm, bu qədər meyvəni necə yeyə bilmisən?”. Loğman cavab verir: “Mən ağzımı bu meyvələrə vurmamışam, çünki bu, sizə qarşı xəyanət olardı”. Xəvacə deyir: “Necə sübut edə bilərsən ki, meyvələri sən yeməmisən? Halbuki, nökərlərin hamısı deyir ki, sən yemisən?”. Loğman: “Ey Xəvacə! Bizi imtahan et və görəcəksən ki, meyvələri kim yemişdir”...
Üç il təxirə düşən dua nə idi?
Həzrət İmam Sadiq (ə) nəql edir: “Bir gün İbrahim Xəlil Beytul-müqəddəsin ətrafında qoyunlarını otarmaq üçün yer axtarırdı. Bir insan səsi eşidir və bu səsin dalınca gedir. Qoca bir kişini namaz qılan halda görür. Soruşur ki, ey Allahın bəndəsi, kimin üçün dua edirsən? Cavab verdi ki, Allah üçün. Soruşur ki, qohumlarından, ailəndən kimsə varmı? Cavab verir ki, yox. Həzrət İbrahim (ə) soruşur ki, bəs yeməyi harada yeyirsən? Bir ağac göstərir və deyir ki, bu ağacın meyvəsindən. Qış üçün isə yığıb, saxlayıram. Həzrət İbrahim (ə) soruşur ki, bəs məskənin haradadır? Bir dağı göstərir və deyir ki, məskənim oradadır. Deyir: “Məni evinə apara bilərsən?” Qoca cavab verir: “Evimin qarşısında böyük bir su var və sən oradan keçə bilməzsən?” Soruşur: “Bəs sən necə keçirsən? “Cavab verir: “Suyun üzəri ilə”. Soruşur: “Mənim də əlimi tut və ümid var ki, Allah mənə də sudan keçmək üçün qabiliyyət verər”...
Sual olunur: Həzrət Əli (ə) niyə üç oğlunun adını üç xəlifənin adlarından qoyub?
Qısa cavab: Əbubəkr adlandırması: I. Əgər həzrət Əli (ə) öz oğluna Əbubəkrin adını qoyurdusa, gərək onun künyəsini deyil, əsl adını qoyaydı
II. Əbubəkr həzrət Əli (ə)-ın oğlunun künyəsi idi. Oğulun künyəsi də atanın ixtiyarında deyil. Onu şəxsin özü özünə verir, ya da həyatında baş vermiş hadisələr nəticəsində insana verilir.
III. Bir nəzəriyyəyə görə həzrətin bu oğlunun adı Abdullah olub və Kərbəla hadisəsində 25 yaşında şəhadətə yetişib.
Əbül Fərəc İsfahani yazır: “Əli (ə)-ın oğlu Abdullah 25-yaşında Kərbəlada şəhid olub və heç bir övladı da olmayıb” (“Məqatilut-talibin”, 1-ci cild, səh. 22).
Bunu nəzərə aldıqda məlum olur ki, Abdullah həzrətin xilafətinin əvvəllərində dünyaya gəlib. Məhz o dövrlərdə həzrət özündən əvvəlki xəlifələrdən kəskin intiqad edirdi.
Ömər adlandırması: I. Ömərin adətlərindən biri də insanların adını dəyişmək idi. Tarixçilərin dediklərinə istinadən Ömər özü bu adı ona qoymuşdur. Sonralar da elə bu adla da tanındı. Bəlazəri “Ənsabul-əşraf” kitabında yazır: “Ömər İbn Xəttab Əlinin (ə) oğluna öz adını qoyaraq Ömər adlandırdı” (“Ənsabul-əşraf”, 1-ci cild, səh. 297)...
Qədiri Xumda çölündə İmam Əlinin (ə) xilfatini inkar edənə nə oldu?!
Əllamə Kalbisi adlı alim \"Ğərirul-Quran\" təfsirinə əsasən belə nəql edir: \"Peyğəmbər (s) Qədir-Xum günü İmam Əlinin (ə) haqqını (vilayət və İmamət) çatdırdıqdan
sonra Cabir ibni Nəzər adlı birisi Peyğəmbərin (s) yanına gələrək belə dedi: \"Ya Muhəmməd! Allahın birliyini və sənin də onun Rəsulu olmağını, namaz qılmağı, oruc tutmağı, həccə getməyi, zəkat verməyi bizə əmr etdin və biz də qəbul etdik. Bütün bunlardan razı deyilmisən ki, əmin oğlun Əlini bizdən (Mən kimin mövlasıyamsa Əli də onun mövlasıdır deyərək) üstün tutursan? Bu əmr sənin özündəndirmi, yoxsa Allahdandırmı? Peyğəmbər (s) buyurdu: \"And olsun ki, Allahdandır.\" Cabir (narazı halda) gedərək belə dedi: \"İlahi! Əgər Muhəmməd düz deyirsə göydən başımıza daş yağdır, ya da bizə ağrı verici bir əzab endir.\" Cabir öz camaatına yetişmədən Uca Allah göydən bir daş endirərək onu öldürdü.