İlahi Peyğəmbərlərin (ə dəvət və təbliğində əsas məqsədləri nə olmuşdur?!
Peyğəmbərlərin (ə) dəvətindəki orta hədd! Əgər yaxşı diqqət etsək, görərik ki, Peyğəmbələrin (ə) məqsədi insanlıq meyllərinin kökünü kəsmək deyil onları konkret bir çərçivə daxilində saxlamağı örgətmək olmuşdur. Onlar istəyirdilər ki, insan bu qüvvələrini kontrol edərək, səadətə çatsın. İnsanın qəlbində cavidan olmaq hissi də vardır. İnsan fitri olaraq, başa düşür ki, cavidandır və fani deyildir. Ancaq onu da bilir ki, dünyada cavidan olmaq mümkün deyildir.
Peyğəmbərlərin (ə) başqa bir vəzifəsi də insanları axirətlə tanış etməkdir. Onlar insanda olan bu hissi canlı tutsub mal və dünyaya olan bağlılıqlarını məhddulaşdırırlar ki, cavidan olmaq fikrindən qafil olmasınlar. Onlar insanlara başa salmağa çalışmışdılar ki, bu dünya onların əbədi qalacağı yer deyildir. Cavidanlıq axirətdədir. Başqa sözlə desək, peyğəmbərlər (ə) bu hissi insanların daxillərində cücərtmək istəmişlər. Onlar istəyirlər ki, insan öz-özünə desin \"Mən başqa bir dünyaya aidəm”.
Hz İbrahim (ə) Allah-Təaladan (c.c) İlahi razılıq haqda hansı 4 məsələni soruşdu?!
Həzrəti İbrahim əleyhisalam Allahdan soruşdu: Sənin qorxundan göz yaşlarını üzünə axıdan şəxsin mükafatı nədir?
-Allah buyurdu: Onun mükafatı Mənim rəhmət və rizvanımdır.
İbrahim ərz etdi: Pərvərdigara, Sənin görüşünə ümid bəsləmək yolunda qəm-qüssəyə səbr edən şəxsin mükafatı nədir?
-Allah buyurdu: Mən belə bir şəxsə iman libası örtərəm ki, onun vasitəsi ilə behişti kəsb edər, Cəhənnəm odundan uzaq qalar.
İbrahim soruşdu: Sənin razılığın üçün dul qadınların könlünü alan şəxsin mükafatı nədir? ...
Allah- Təala Musa (ə.s) buyurub: Mən 6 şeyi 6 yerdə qərar vermişəm.
Birincisi Rahatlıq. Mən bu dünyanı rahat etməmişəm.Cənnəti rahat etmişəm. Amma insanlar bu dünyada axtarır. Budünyada dərdli insan yoxdur. Ancaq cənnətdə rahatlıq, dərdsizlik, qoxsusuzluq etmişəm. Bu dünyada insanlara rahatlıq yoxdur ancaq cənnətdədir.
İkincisi Yüksəliş. Yüksəliş yolunu sadəlik yoluna qerar vermışəm. Təkəbür insanları sevmirəm. Təvazükar insanlar mənim dostum. Nə insanlar yüksəliş edir, təkəbbürlənirlər, Mən onları o qederde alçaldıram. Kim mənə Şükr edir, Mən onlara o qederde ucaldıram.
Üçüncüsü. Izzət. Yəni gecə namazı qərar vermişəm. İnsanlar vəzifəli şəxslərin, varlı şəxslərin, qapılarını döyür,axtarır və onlardan kömək istəyir, amma Mən onlara izzət qapsına gəlsinlər, gecə namazı qılsınlar. Allah izzətlidir. Kim mənə zikr edsə, Mən onlara kömək edərəm...
Hz Əyyub (ə) xanımın sualına belə cavab verdi: Allah dua etməyə utanaram?!
Bilindiyi kimi Hz. Eyyüb (ə.s)səbir və mətanəti ilə dillərə dastan olmuşdu.Bir rəvayətə görə o məşhur xəstəliyini on səkkiz il çəkmişdi. Heç bir zaman üsyan etməyən Hz. Eyyübə (ə.s.) xanımı bir gün belə soruşdu: \"Bu xəstəliyin bitməsi, çəkdiyin dərdlərin getməsi üçün Cənabı Haqqa dua etsənsə olmazmı?\" Hz. Eyyüb (ə.s.),xanımına bu cavabı verər: \"Mənim bolluq və rifah içində yaşadığım müddət 80 ildir. Çəkmiş olduğum darlıq və çətinlikli zaman isə daha bu müddətə çatmamışdır. Bu vəziyyətdə mən Allahdan utanaram. Ona (c. c.) bu halın üzərimdən getməsi üçün necə dua edərəm ki...\"
Hz Suleyman (ə) ana ürəyinin sızıltısı ilə haqqın kimin tərəfindən olmasına hökm etdi?!
\"Keçmişdə iki qadın və onların hərəsinin də bir uşağı var imiş. Günlərin bir günü canavar bu uşaqlardan birini aparır. Qadınlardan biri rəfiqəsinə: \"Canavar sənin oğlunu apardı” – deyərək sağ qalan uşağı ona vermək istəmir. Rəfiqəsi də ona eyni şeyi deyərək uşağın onun olduğunu iddia edir. Beləliklə, qadınlar mübahisə edirlər və aralarında düzgün hökm çıxarılması üçün Davud ə hüzuruna gəlirlər. Davud ə uşağın yaşda böyük olan qadına verilməsi barədə hökm verir. Onlar bununla kifayətlənməyib eyni məqsədlə Davudun oğlu Süleyman (s) hüzuruna gəlir və əhvalatı ona nağıl edirlər. Süleyman ə üzünü qadınlara tutub: \"Mən bir bıçaq gətirin, uşağı aranızda yarıya bölüm” – deyir. Bu zaman yaşda kiçik olan qadın: \"Yox, uşağa dəymə, Allah sənə rəhm eləsin, o onun (böyük qadının) uşağıdır” – deyə qəti etiraz edir. Bunu görən Süleyman (ə) uşağın kiçik qadına verilməsi barədə hökm çıxarır.
Yaxşı insanlardan olması üçün niyyətləndi Allah Təala (c.c) onu bağışladı!
Belə bir rəvayət nəql olunur: \"Bir gün İsa (ə) öz həvariləri ilə birlikdə yoldan ötərkən, həmin günah dolu dövrün fasiqlərindən biri onları görüb özünü danlamağa başladı:
Ya Rəbb, günah ərşə çıxır köçümdə -Ürəyim həsrətdən alov içində. -Əməl naməm qara, işlərim xarab, Yalnız rəhmətindən gözlərəm cavab.
Bu günahkar şəxs şər içində keçirdiyi ömrünü yadına salıb, rastlaşdığı pak insanların məqamına qibtə etdi, düşündü ki, onun bu insanlarla yoldaş olmağa ləyaqəti yoxdur. Amma ümid etdi ki, onların ardınca bir neçə addım getməklə xeyir tapa bilər. Bu məqsədlə onların ardınca düşdü. Həvarilərdən biri məşhur bir günahkarın onları izlədiyini görüb Həzrət İsa (ə)-a dedi: \"Ya Ruhullah! Bu qəlbi ölmüş çirkin şəxsdə bizimlə yol getmək ləyaqəti varmı? ...
İslam Peyğəmbərinə (s) səmimi sevgisi onu Allah-Təala (c.c) dərgahında sevimli bəndə etdi?!
Rəvayətə görə Allahu Təala Musa (ə)-a əmr etdi ki, mənim filan zibillikdə bir övliya qulum var, onu oradan çıxar, təmizlə, namazını qıl və dəfn et. Musa ə adamı zibillikdən çıxardı, gözəlcə yudu, kəfənlədi, namazını qıldı.Bunu görən camaat təəccübləndi. Dəfndən sonra Musa ə adamın evinə gəldi: - Ey xanım, bu adam nə edib, hansı xeyirli əməli görüb? Qadın dedi ki: - Ya Rəsulullah, bu heç kimin sevmədiyi, hər kəsin qaçdığı bir insandır, bunun yaxşı bir əməli yox idi. - Yaxşı düşün, bunun xeyirli bir əməli, yaxşı bir işi var. Qadın yenə: - Heç bir yaxşı əməli yox idi,həmişə günah işlərlərdi. Üçüncü dəfə soruşdu: - Onun mütləq bir şeyi var ki, Allahu Təala məndən onu dəfn etməmi istədi. Qadın dedi ki: - Bir gün Tövrat oxuyurdu, oxuyarkən Məhəmməd (s) deyə bir ad keçdi. Bu nə gözəl addır dedi, təkrar oxudu, yenə bu nə gözəl addır dedi. Sonra, Ya Rəbbi, adı belə gözəl olanın kim bilir özü nə qədər gözəldir.Mən ona aşiq oldum, dedi və adını öpdü. Musa əleyhissalam da bunu eşitdikdə-\"Her şeyi anladığını\" buyurdu...
Hz Adəmin, oğlu Şit\'ə və onun timsalında bütün insanlara etdiyi beş maddəlik nəsihəti nələr olmuşdur?!
Hz Adəmin, oğlu Şit\'ə və onun timsalında bütün insanlara etdiyi beş maddəlik nəsihəti belədir:
1.Ey Şit! Oğullarına söylə: Dünyaya ayrılmayacaqlarmış kimi baxmasınlar Buradan bir gün köçüb gedəcəklərini düşünsünlər.
Mən də Cənnətdən ayrılmayacağam deyə düşünmüşdüm.
2.İnsanlara söylə: Xanımlarının sözünü həqiqətin də özü sanıb, dərhal qəbul etməsinlər Bir az düşünüb isabət dərəcəsini araşdırsınlar.
Çünki mən xanımımın sözünü düşünmədən qəbul etdiyim üçün, qadağan ağacın meyvəsindən yedim, sonunda da böyük bir peşmançılığa düşdüm.
3.Oğulların, edəcəkləri işin sonunu düşünsünlər.
Əgər mən o ağacının meyvəsindən yeyərkən bu işin sonunu düşünsəydim, başıma gələnlər gəlməyəcəkdi...
Həzrəti Yəhya peyğəmbərin (ə) başı kimə hədiyyə verildi?
Cavab: Allah-təala Zəkəriyya peyğəmbəri qoca yaşlarında övladla müjdələdi. «Məryəm» surəsinin 7-ci ayəsində buyurulur: «Ey Zəkəriyya, sənə bir oğulla müjdə veririk ki, onun adı Yəhyadır. Biz bu adı əvvəllər heç kəsə verməmişik». Uyğun surənin 12-ci ayəsi Yəhyanın kimliyini bəyan edir: «Ey Yəhya, kitabdan bərk yapış! Biz, uşaq ikən ona hikmət verdik».
Yəhya peyğəmbərin ölümü də təvəllüdü kimi qeyri-adi oldu. Məsihi və müsəlman tarixçiləri bu şəhadəti belə təsvir edir: Yəhyanın yaşadığı dövrdə Fələstin padşahı nəfsinə uymuş zalım bir şəxs idi. O, öz qardaşı qızının gözəlliyinə vurulub, bu qızla evlənmək qərarına gəlmişdi. Əmisi kimi şeytana uymuş qız da, bu izdivaca çalışırdı. Bu xəbər Yəhya peyğəmbərə çatdı..
Nə üçün səbirdən danışılanda «Əyyubun səbri» məsəl çəkilir?
Cavab: Allah-təala öz peyğəmbəri barədə buyurur: «Əyyubu yada sal. Bir vaxt o, Rəbbinə dua edərək belə demişdi: «Mənə bəla üz verdi. Sən rəhimlilərin rəhimlisisən»[1].
İmam Sadiqdən (ə) Əyyubu ağuşuna almış bəlaların səbəbi haqqında soruşulanda, Həzrət buyurdu: «Əyyuba üz vermiş bəlaların səbəbi, onun ilahi nemətlər qarşısındaçox şükr etməsi idi. Əyyubun imanına həsəd aparan İblis, onun çox şükr etməsini nemətə qərq olması ilə əlaqləndirmişdi. O, Allah dərgahınabelə ərz etmişdi: «Sən Əyyubdan dünya nemətlərini alsan, görərsən ki, o şükr edənlərdəndeyil. Mənə icazə ver, sübut edim ki, dediklərim doğrudur»...